Ένα από τα πιο σοβαρά ζητήματα στην εργατική νομοθεσία είναι η αδικία που προκαλείται από την ανυπαρξία ομοιομορφίας στη χορήγηση του επιδόματος γάμου στον ιδιωτικό τομέα. Πολλοί εργαζόμενοι δεν λαμβάνουν αυτό το επίδομα, με εκτιμήσεις να δείχνουν ότι πάνω από 300.000 άτομα πλήττονται, εκ των οποίων οι 130.000 στερούνται του επιδόματος από το 2012 και έπειτα. Οι συνέπειες είναι ορατές, όπως η διαφοροποίηση των εργατικών δικαιωμάτων και η ανάπτυξη μισθολογικών ανισοτήτων.
Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται από την εκμετάλλευση κενών στη νομοθεσία από κάποιους εργοδότες, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι δεν είναι υποχρεωμένοι να χορηγήσουν το επίδομα, συχνά λόγω της μη συμμετοχής τους σε εργοδοτικές οργανώσεις που υπογράφουν την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ). Αυτή η προσέγγιση των εργοδοτών δημιουργεί μια διαρκή αίσθηση ανισότητας μεταξύ των εργαζομένων, με αποτέλεσμα κάποιοι να απολαμβάνουν δικαιώματα και επιδόματα, ενώ άλλοι να αποκλείονται.
Η Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων στις Υπηρεσίες και το Εμπόριο έχει επανειλημμένα αναδείξει αυτό το ζήτημα, καλώντας το υπουργείο Εργασίας να παρέμβει και να θεσπίσει υποχρεωτικές ρυθμίσεις για την καταβολή του επιδόματος γάμου και των επιδομάτων τριετιών. Αυτή η νομοθετική παρέμβαση κρίνεται απολύτως απαραίτητη προκειμένου να διασφαλιστεί δίκαιη μεταχείριση για όλους τους εργαζόμενους και να περάσουν σε ένα πιο ισότιμο εργασιακό περιβάλλον.
Το επίδομα γάμου εισήχθη το 1988 μέσω της ΕΓΣΣΕ, ορίζοντας τον αντίκτυπό του στο 10% του βασικού μισθού και επεκτάθηκε και σε άλλες κατηγορίες εργαζομένων με τον νόμο 1849/1989. Παρ’ όλα αυτά, οι εξελίξεις στη νομοθεσία, όπως η μεταφορά αρμοδιοτήτων στον καθορισμό του κατώτατου μισθού με τον νόμο 4093 του 2012, έχουν περιορίσει την ικανότητα των ΕΓΣΣΕ να εφαρμόζουν ευνοϊκούς μισθολογικούς όρους για όλους τους εργοδότες.
Η Ομοσπονδία Συλλόγων Εμπορίου υπογραμμίζει ότι η αδικία αυτή είναι πιο έντονη σε μεγάλες εμπορικές αλυσίδες και πολυκαταστήματα, όπου οι εργοδότες που τηρούν τη νομοθεσία επιβαρύνονται με υψηλότερα μισθολογικά κόστη, δημιουργώντας συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, οι Έλληνες εργαζόμενοι εργάζονται περισσότερες ώρες από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γεγονός που καθιστά επιτακτική την ανάγκη για καταβολή επιδομάτων που θα μπορούσαν να βελτιώσουν την κατάσταση των εργαζομένων.
Η νομοθεσία εκλαμβάνει το επίδομα γάμου ως κανόνα δικαίου με διπλή φύση, που δεσμεύει όλους τους εργοδότες, ανεξαρτήτως αν συμμετέχουν ή όχι στις οργανώσεις που υπογράφουν την ΕΓΣΣΕ. Ωστόσο, η εφαρμογή αυτού του κανόνα είναι προβληματική, με πολλές περιπτώσεις εργαζομένων να παραμένουν χωρίς την ανάλογη στήριξη. Πηγή: newsbeast.gr